Un padre eccezionalmente severo Tito Manlio Torquato, ispirando la propria condotta all'inflessibile rigore degli antiqui mores, non solo infligge al proprio figlio, colpevole di concussione, un castigo esemplare, ma si rifiuta addirittura di presenziare alle sue esequie. Cum ad senatum Macedonia de filio eius D. Silano, qui eam provinciam obtinuerat, querellas per legatos detulisset, Titus Manlius Torquatus a patribus conscriptis petiit ne quid ante de ea re statuerent quam ipse Macedonum filiique sui causam inspexisset. Summo deinde cum amplissimi ordinis tum etiam eorum, qui questum venerant, consensu cognitione suscepta domi consedit solusque utrique parti per totum biduum vacavit ac tertio plenissime die diligentissimeque auditis testibus ita pronuntiavit: "Cum Silanum filium meum pecunias a sociis accepisse probatum mihi sit, et re publica eum et domo mea indignum iudico protinusque e conspectu meo abire iubeo". Tam tristi patris sententia perculsus Silanus lucem ulterius intueri non sustinuit suspendioque se proxima nocte consumpsit. Peregerat iam Torquatus severi et religiosi iudicis partis, satisfactum erat rei publicae, habebat ultionem Macedonia, potuit tam verecundo fili obitu patris inflecti rigor: at ille neque exequiis adulescentis interfuit et, cum maxime funus eius duceretur, consulere se volentibus vacuas aures accommodavit. Valerio Massimo, Fact. et dict. 5. 8. 3