Il piccolo Ciro, nipote
di Astiage, re dei Medi, non ha mai conosciuto il nonno. In questa
celebre scena assistiamo al loro primo incontro.
Ἐκ δὲ τούτου τοῦ χρόνου
μετεπέμψατο ᾿Αστυάγης τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα καὶ τὸν παῖδα αὐτῆς· ἰδεῖν γὰρ
ἐπεθύμει, ὅτι ἤκουεν αὐτὸν καλὸν κἀγαθὸν εἶναι. Ἔρχεται δὲ αὐτή τε ἡ
Μανδάνη πρὸς τὸν πατέρα καὶ τὸν Κῦρον τὸν υἱὸν ἔχουσα. Ὡς δὲ ἀφίκετο
τάχιστα καὶ ἔγνω ὁ Κῦρος τὸν ᾿Αστυάγην τῆς μητρὸς πατέρα ὄντα, εὐθὺς οἷα
δὴ παῖς φύσει φιλόστοργος ὢν ἠσπάζετό τε αὐτὸν ὥσπερ ἂν εἴ τις πάλαι
συντεθραμμένος καὶ πάλαι φιλῶν ἀσπάζοιτο, καὶ ὁρῶν δὴ αὐτὸν κεκοσμημένον
καὶ ὀφθαλμῶν ὑπογραφῇ καὶ χρώματος ἐντρίψει καὶ κόμαις προσθέτοις, ἃ δὴ
νόμιμα ἦν ἐν Μήδοις - ταῦτα γὰρ πάντα Μηδικά ἐστι, … ἐν Πέρσαις δὲ τοῖς
οἴκοι καὶ νῦν ἔτι πολὺ καὶ ἐσθῆτες φαυλότεραι καὶ δίαιται εὐτελέστεραι -
ὁρῶν δὴ τὸν κόσμον τοῦ πάππου, ἐμβλέπων αὐτῷ ἔλεγεν· “῏Ω μῆτερ,
ὡς
καλός
μοι
ὁ
πάππος”. Senofonte Ciropedia 1. 3 passim Esercizio: riconosci il valore di ἂν.
sei il visitatore
numero
|
