La struttura

• Sollemne est mihi, domine, omnia (de quibus dubito) ad te referre.


• Quis enim potest melius vel cunctationem meam regere (vel ignorantiam instruere)?


• Cognitionibus de Christianis interfui numquam:


• ideo nescio (quid et quatenus aut puniri soleat) (aut quaeri).


• Nec mediocriter haesitavi, (sitne aliquod discrimen aetatum), (an quamlibet teneri nihil a robustioribus differant);


• (detur paenitentiae venia), [an ei, (qui omnino Christianus fuit), desisse non prosit];


• [nomen ipsum, (si flagitiis careat), an flagitia cohaerentia nomini puniantur].


• Interim, in iis (qui ad me tamquam Christiani deferebantur), hunc sum secutus modum.


• Interrogavi ipsos (an essent Christiani).


• (Confitentes) iterum ac tertio interrogavi (supplicium minatus):


• (perseverantes) (duci) iussi.


• Neque enim dubitabam, (qualecumque esset) (quod faterentur), (pertinaciam certe et inflexibilem obstinationem debere puniri).


• Fuerunt alii similis amentiae, [quos, (quia cives Romani erant), adnotavi in urbem remittendos].

Torna al menu precedente